Różnice jakościowe materiałów światłoczułych.
Następnym pytaniem, które w związku z tym nas interesuje, jest, jak przedstawiają się w wyniku jako pozytywy zdjęcia dobrze naświetlone i wywołane na obu rodzajach błony. W przezroczach otrzymanych metodą odwracalną, jak ogólnie wiadomo, jakość barw jest prawie doskonała i nie można jej już polepszyć.
Jeśli obraz nie jest jeszcze zadowalający, to przyczyną jest nie metoda, lecz przypadkowe błędy, które występują lub wystąpiły w czasie wykonywania zdjęć, wywoływania, a w pewnych przypadkach nawet w samym materiale światłoczułym. Porównując przezrocza przekopiowane z negatywu z przezroczami otrzymanymi metodą odwracalną możemy stwierdzić, że pierwsze również wykazują barwy pełne, doskonałe i soczyste, tak że jedynie bezpośrednie porównanie tych samych motywów i szczegółów ujęcia może pozwolić na rozpoznanie obu materiałów. Zrozumiałe, że wskutek kopiowania w trzech warstwach materiału pozytywowego nastąpiły praktycznie straty w rysunku i szczegółach obrazu, co jest nie do uniknięcia. W przypadku wykorzystywania materiału negatywowego pewną rekompensatą są możliwości wykonywania kopii i szerszy zakres użytecznych naświetleń materiału. Zubożenie bogactwa odcieni, które możemy zaobserwować na odbitce otrzymanej na papierze, w porównaniu z przezroczem otrzymanym w technice czarno-białej, występuje również w fotografii barwnej. W większości przypadków, przede wszystkim w zdjęciach portretowych, nie gra ono jednak większej roli, gdyż na odbitkach papierowych można otrzymać bardzo soczyste barwy stosując maskowanie. W pewnych przypadkach obraz taki może się okazać nawet nieprzyjemny dla oka. Możemy wtedy powiedzieć, że ma wygląd „kiczowatej pocztówki”. Między przezroczem a barwną odbitką na papierze istnieją tak duże różnice, że nie możemy ich dobrze porównać i ocenić ich wad i zalet. Światło czułość materiałów zdjęciowych barwnych jest podana na opakowaniu. Należy przy tym zwrócić uwagę, że dokładnie biorąc nie możemy mówić „błona barwna ma światło-czułość 17°DIN”. Powinniśmy powiedzieć tylko „błonę barwną należy naświetlać tak jak materiał czarno-biały o światłoczułości 17°DIN”. Norma DIN 4512 bowiem określająca metodę pomiaru światłoczułości nie dotyczy materiałów barwnych.
W przypadkach wątpliwych, kiedy nie mamy światłomierza albo jego czułość jest niewystarczająca, możemy wykonać zdjęcia próbne na znanym materiale czarno-białym i po wywołaniu, porównując ewentualne różnice światłoczułości, na podstawie tych wyników określić właściwe naświetlenie materiału barwnego.
Jednak przy wykonywaniu odwracalnych zdjąć obiektów o bardzo niewielkich kontrastach, na przykład przy zdjęciach medycznych powierzchni skóry lub otworów ciała, możemy bardzo łatwo się pomylić. W tych przypadkach powinniśmy materiał odwracalny naświetlać znacznie dłużej niż barwny materiał negatywowy, gdyż zakres użytecznych naświetleń tego ostatniego jest większy i przy czasie naświetlania niewystarczającym dla błon odwracalnych pozwala otrzymać dobre zdjęcia na materiale negatywowym. Do zagadnienia tego powrócimy jeszcze dalej przy omawianiu pomiarów naświetlania.