W celu uzyskania ciemniejszego nieba możemy również używać filtrów polaryzacyjnych. Należy przy tym jednak zaakcentować następujące parametry, na które często nie zwraca się uwagi:
1. Naświetlenie należy podwyższyć o 60%, gdyż przez filtry te światło przechodzi tylko w jednej płaszczyźnie polaryzacji, a stanowi ono tylko niewielki procent ogólnego promieniowania.
2. Możemy odtworzyć tylko błękit nieba, natomiast w żadnym przypadku nie odtworzymy nieba pochmurnego, gdyż tylko pierwsze daje światło częściowo spolaryzowane.
3. Maksymalne działanie filtru możemy osiągnąć tylko w położeniu prostopadłym do promieni słonecznych, gdyż światło padające z nieba, równoległe do promieni słonecznych nie jest spolaryzowane.
4. Stopień osłabienia światła poza ustawieniem filtru polaryzacyjnego jest uzależniony od czystości nieba. Mgła i opary osłabiają jego działanie. Filtry polaryzacyjne możemy stosować jedynie w określonych warunkach podanych w powyższych punktach. Do korzyści, których nie możemy osiągnąć przy użyciu filtrów połówkowych, należy zaliczyć to, że kontrast między chmurami i błękitem nieba przy użyciu filtrów polaryzacyjnych zwiększa się, co przy rzadkich chmurach jest bardzo pożądane.
Podstawowym efektem związanym z zastosowaniem filtrów polaryzacyjnych jest wzmocnienie lub osłabienie odblasków świateł. Możemy to osiągnąć na tej samej drodze również i w fotografii barwnej. Znana jest zależność między kierunkiem padania światła i kątem, jaki tworzą odbite promienie z gładkimi płaszczyznami. Tylko światło odbite pod pewnym kątem, którego wielkość jest zależna od współczynnika załamania światła, jest światłem spolaryzowanym. W fotografii krajobrazowej zwalczanie i usuwanie odblasków świateł jest pożądane tylko w pewnych przypadkach, na przykład gdy chcemy fotografować rośliny względnie ryby pod powierzchnią błyszczącej najczęściej wody. Musimy przedtem przy pomocy oka znaleźć odpowiednie miejsce dla naszej kamery.
Przy wykonywaniu zdjęć na materiałach odwracalnych do zwalczania niebieskiego odcienia zadymień nie należy używać filtrów polaryzacyjnych, jakkolwiek mają one szereg korzystnych właściwości. Działanie ich możemy wykorzystać najwyżej wtedy, gdy mamy do czynienia z zabarwieniem brunatnym względnie czerwonawym. Na ogół barwne fotografie krajobrazów przynoszą mniej rozczarowania niż czarno-białe, gdyż barwy występujące w naturze — żółte, zielone i brązowe, a także błękit nieba nie zlewają się przy tym w tak często mało rozróżnialne odcienie szare.
W fotografii barwnej unika się również łąk i zagajników lub podobnych pięknie wyglądających w naturze motywów, których zielone odcienie barw wychodzą na obrazie niezadowalająco, gdyż zlewają się ze sobą, a obraz wygląda monotonnie, chyba że korzystne Ukształtowanie linii i ich zmiany wnoszą do niego nieco życia.