Zdjęcia krajobrazów.
Dość jednak o ludziach, istnieją przecież jeszcze inne piękne dziedziny. Poza zdjęciami osób, nazywanymi przy wyższych wymaganiach portretami, amatorzy wybierają najczęściej zdjęcia krajobrazów. Na jakie różnice w stosunku do fotografii czarno-białej należy tutaj zwracać uwagę? Właściwie jest ich bardzo mało. Każdy posiadacz kamery wykonywał już zapewne zdjęcia krajobrazów na materiałach czarno-białych, nawet jeśli nie jest specjalnym znawcą natury i tylko wtedy wyjmuje aparat, aby wykonać pamiątkowe zdjęcia swoich bliskich. Nie powinniśmy pomijać zwykłych, nawet banalnych widoków. Jeśli otrzymany obraz będzie dobry technicznie, możemy sobie powinszować artystycznych zdolności. Bardzo często jednak wszystko nam się zmienia i to, co otrzymujemy z powrotem z laboratorium zupełnie nie odpowiada naszym pierwotnym zamierzeniom. Motywy nabrały szarej barwy lub niebo jest trupio blade, a las tworzy czarną plamę. Nieco zaawansowany amator będzie pomijał motywy, które chociaż w naturze wyglądają pięknie, jednak nie mają określonych kontrastów i linii, podkreślających na zdjęciach malowniczość obrazu.
Dużo łatwiejsze zadanie ma amator, który do swojego aparatu założy błonę barwną. Jeśli naświetli ją prawidłowo, uda mu się prawie każde zdjęcie, które mimo pewnych zadymień i odchyleń barw lub nieodpowiedniego oświetlenia będzie mógł z przyjemnością oglądać.
Tak zwany poważny amator i wielbiciel natury chciałby otrzymać obrazy idealne, które mógłby później pokazać w kółku swoich przyjaciół bez przepraszania ich za co czwarty obraz mający liczne usterki. Do zdjęć barwnych można podchodzić z różnym nastawieniem. Są tacy, którzy w obrazach szukają tylko piękna, inni zwracają uwagę tylko na historyczną, kulturalną względnie geologiczną lub biologiczną ich wymowę. Warunki techniczne fotografii barwnej są jednak jednakowe.
Materiały odwracalne w porównaniu z materiałami negatywowymi mają dwie szczególnie ujemne właściwości o specjalnym znaczeniu przy zdjęciach krajobrazu. Na powietrzu powinniśmy się stale liczyć ze zmianą warunków oświetlenia. Zmienia się przy tym nie tylko jasność, lecz również barwny skład światła. Pod tym względem materiały negatywowe są właściwie nieczułe, gdyż w procesie kopiowania możemy wyrównywać różnice w stosunkowo dużych granicach, a w następstwie gradacji bardziej miękkiej niż w materiałach odwracalnych zakres użytecznych naświetleń jest dwu- lub trzykrotnie większy. Doświadczony fotograf może wykonywać zdjęcia barwne na materiałach negatywowych bez światłomierza, natomiast przy zastosowaniu materiałów odwracalnych fotoelektryczny światłomierz jest wprost niezbędny. Pomimo to przy ważniejszych zdjęciach doradza się wykonywać je dwu- lub trzykrotnie, przy różnicy wartości przysłony o połowę lub trzy czwarte. Z zagadnieniami zróżnicowanego składu widmowego światła i związanymi z tym trudnymi zagadnieniami filtrów musimy zapoznać się bliżej. Materiały odwracalne przystosowane są głównie do światła słonecznego, które przez amatorów jest w przeważającej części wykorzystywane jako oświetlenie. Odtwarzają one prawidłowo barwy neutralnie szare, gdyż są na nie najbardziej czułe. Rozpatrując ściślej możemy stwierdzić, że wykonując zdjęcia przedmiotów w pełnym oświetleniu słonecznym, leżących w cieniu — tak że będą otrzymywały światło z niebieskiego nieba — otrzymamy je na obrazie z zabarwieniem nieco niebieskim, podczas gdy okiem widzimy je jako zupełnie neutralnie szare. Przyrodnicy wiedzą, że z pierwotnych promieni słonecznych, które jeszcze istnieją w górnych warstwach naszej atmosfery, w drodze do nas krótkie promienie zostają pochłonięte przez powietrze, w którym zawarte są kurz i woda. Ostatecznie promienie słoneczne w zależności od położenia słońca, a więc długości drogi, jaką przebywają przez powietrze, są bardziej żółte lub czerwone. Przy pochmurnym niebie światło jest mieszane. Jest ono bardziej niebieskawe niż bezpośrednie promienie słoneczne i podobnie cienie przy niebieskim niebie będą również mocno niebieskie.
Przy pewnej zręczności możemy przy niskim położeniu słońca i niebieskim niebie otrzymać wręcz dwa rodzaje zabarwień cieni. Jeśli będziemy trzymać nad arkuszem papieru pałeczkę, wtedy słońce rzuci nam naturalnie cień, który będzie miał odcień niebieskawy, gdyż na to miejsce będą padały jedynie rozproszone promienie z nieba. Jednak niebieskie niebo będzie nam również rzucało nieostry cień, który w porównaniu z pozostałą częścią powierzchni będzie żółtawy.